Η επαγγελία της Π.Δ. ήταν ο Μεσσίας, της Κ.Δ. το Άγιο Πνεύμα ... και εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα, και θέλει σας δώσει άλλον Παράκλητον, διά να μένη μεθ' υμών εις τον αιώνα,... (Ιωάννης  ιδ’ 16).

Ο Κύριος παρήγγειλε στους μαθητές του ... σεις δε καθήσατε εν τη πόλει Ιερουσαλήμ εωσού ενδυθήτε δύναμιν εξ ύψους... (Λουκάς κδ’49), είναι ενδυνάμωση από ψηλά και είσοδος στη χαρισματική ζωή, δεν είναι μια εφορία συναισθηματική, αλλά επαφή με το Θεό.

... και ήθελε σοι δώσει ύδωρ ζων... (Ιωάννης δ’10) νερό που πηγάζει και ρέει το Άγιο Πνευμα. ... θέλει γείνει εν αυτώ πηγή ύδατος αναβλύζοντος εις ζωήν αιώνιον... (Ιωάννης δ’14) μια αστείρευτη πηγή που ικανοποιεί αυτόματα και συνεχώς τη δίψα του. ... και θέλεις είσθαι ως κήπος ποτιζόμενος και ως πηγή ύδατος, της οποίας τα ύδατα δεν εκλείπουσι... (Ησαΐας νη’ 11 ) ποτίζει το Άγιο Πνεύμα το πνευματικό οικοδόμημα της πνευματικής μας ζωής, αλλιώς καταντούμε ξεροί ... και πάντες εις εν Πνεύμα εποτίσθημεν...(Κορινθίους Α' ιβ’13).

Για να είμαστε ένα πνεύμα, είναι μια εγκατάσταση που γίνεται μέσα μου για να μπορώ να πληρώνομαι και να επικοινωνώ με το Θεό. ...και μονήν παρ αυτώ ποιήσομεν... (Ιωάννης ιδ’ 23) ΜΟΝΙΜΗ ΕΓΚΤΑΣΤΑΣΗ. Στις (Πράξεις β’ 4) μετέβαλλε τις ψυχές σε λογικό θυσιαστήριο όπου γίνονται οι πνευματικές και λογικές θυσίες «όχι θυσίες άλογα ζώα». Είναι το πρώτο σκαλοπάτι στη πνευματική ζωή, ΔΕΝ ΣΕ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΕΙ. ... με απόδειξιν Πνεύματος και δυνάμεως,... (Κορινθίους Α' β’ 4) ο τρόπος που ενεργεί το Πνεύμα, κυρίως στο εσωτερικό του ανθρώπου. ... Αυτό το Πνεύμα συμμαρτυρεί με το πνεύμα ημών ότι είμεθα τέκνα Θεού...(Ρωμαίους η’16) «ο Θεός δια του Πνεύματος λεει υιέ μου, εμείς λέμε με το πνεύμα μας Πάτερ υμών». ... Ωσαύτως δε και το Πνεύμα ΣΥΜβοηθεί εις τας ασθενείας ημών·... (Ρωμαίους η’ 26) έρχεται ΒΟΗΘΟΣ, είναι συντονισμένη προσπάθεια πιστού και Πνεύματος Αγίου, ... κατοικητήριον του Θεού διά του Πνεύματος... (Εφεσίους β’ 22), ...το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος... (Κορινθίους Α' ς’ 19). Το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα είναι το πρώτο άγγιγμα του Θεού γι’αυτό εκστασιάζεται ο άνθρωπος όταν το παίρνει. Σκοπό έχει να μεταμορφώσει το πιστό ... πνεύμα σοφίας και συνέσεως... και φόβου του Κυρίου·... (Ησαΐας ια’ 2). Το βάπτισμα και η πλήρωση έχουν σκοπό να πλησιάσουμε τη χάρη του Θεου, δηλαδή να σου συμβαίνουν διάφορα δύσκολα και να μην σε αγγίζουν εσωτερικά γιατί  «αισθάνεσαι» το Θεό μαζί σου. ΑΥΤΗ Η ΘΕΙΚΗ ΕΠΊΣΚΕΨΗ, εμψυχώνει τον άνθρωπο, εξελίσεται και αναβαθμίζεται πνευματικά. Ο ερχομός του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της πεντηκοστής έκανε τους πιστούς εκκλησία, σώμα Χριστού, με το βάπτισμα ...διά του ενός Πνεύματος εβαπτίσθημεν εις εν σώμα... (Κορινθίους Α' ιβ’13). Το βασικό χαρακτηριστικό του Αγίου Πνεύματος είναι ότι ενδυναμώνει τους πιστούς για να ζουν την αγία ζωή (Ρωμαίους η’ 2) και με τη διακονία του Πνεύματος (Ρωμαίους η’ 10) ο Χριστός κυριαρχεί σττην ύπαρξη του πιστού. Εκείνος που σπέρνει στον αγρό του Πνεύματος απολαμβάνει την αιώνια ζωή μ’ενα τρόπο διαφορετικό από τους άλλους χριστιανούς, αυτός που απολαμβάνει ΞΈΡΕΙ ... χορτασμός ευφροσύνης είναι το πρόσωπόν σου·... (Ψαλμοί ις’ 11).

Πλήρωση «γέμισμα» του Αγίου Πνεύματος: είναι το συνεχές άγγιγμα του Θεού, πληρούσθε μια αδιάκοπη διαδικασία. Προυποθέτει ότι ο πιστος θα κάνει κάτι από τη πλευρά του. Η πλήρωση δεν έρχεται αυτόματα αλλά είναι αποτέλεσμα υπακοής και συνεργασίας. Η σημερινή πλήρωση δεν είναι αρκετή για αύριο, και είναι μια κατάσταση που θα πρέπει συνεχώς να τη λαχταρούμε, πρόκειται για την ΙΔΑΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ του πιστού στη γή «είναι όπως ο ονειρευόμενος». Ο πιστός θα πρέπει να καλλιεργεί όλη τη μέρα τη συνήθεια να εξαρτιέται από το Κύριο που είναι το Πνεύμα και σ’αυτόν το χριστιανό στη σκέψη του είναι μόνο ο Χριστός. Μερικοί χρησιμοποιούν τη πεντηκοστή σαν μέσον προσωπικής προβολής και αναψυχής παρά σαν ΔΙΑΜΕΣΟ για προσωπική σχέση με το Θεό.

Τα αποτελέσματα της πλήρωσης:

1. Μιλούν ο ένας τον αλλον με ψαλμούς = του Δαβιδ, του Ασάφ (Εφεσίους ε’ 19). Με ύμνους = που αποδίδουν λατρεία και δοξολογία στο Θεό. Με πνευματικές ωδές = τραγούδια - ύμνοι που περιγράφουν τη χριστιανική εμπειρία, (Έξοδος ιε’1 - Κριταί ε’1)

2. Εσωτερική χαρά και δοξολογία με ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ, όχι μόνο η γλώσσα αλλά και ο νούς να προσέχει να κατανοεί τα ψαλλόμενα.

3. Η ευχαριστία = να ευχαριστείτε ΠΑΝΤΟΤΕ και για όλα το Θεό, γίνεστε ευγνώμονες, ένα βαθύ αίσθημα εκτίμησης στον Πατέρα, για ότι συμβαίνει σε μας.

Πολλοί πιστεύουν ότι οι κραυγές με ΔΥΝΑΤΑ ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ και οι κινήσεις των χεριών, του κεφαλιού, των ποδιών, τα παλαμάκια είναι όλα αποδείξεις της πλήρωσης του Πνεύματος «ακόμα και ο χορός εν Πνεύματι». Ο καρπός του Πνεύματος παράγεται όσο ο χριστιανός ζει σε κοινωνία με το Θεό. (Ιωάννης ιε’ 5-6). Και στη (Κορινθίους Β' γ’18) ... μεταμορφούμεθα σε αυτή εν λαμπρή εικόνα από δόξα σε δόξα,... με την ΕΝΕΡΓΕΙΑ του Κυρίου που είναι το Πνεύμα. Διότι ο καρπός του φωτος «Πνεύματος» ...είναι σε κάθε αγαθωσύνη και δικαιοσύνη και αλήθεια. ... (Εφεσίους ε’9). Για τούτο και δόθηκε το Πνεύμα, για να ενώσει τους διαφορετικούς χαρακτήρες. Επιστροφή με ειλικρινή μετάνοια και αγιασμός συντελούν στην ανακαίνηση του νού. (Ρωμαίους ιβ’2). Στις (Πράξεις δ’ 31) ... Μετά δε την δέησιν αυτών εσείσθη ο τόπος όπου ήσαν συνηγμένοι, και επλήσθησαν άπαντες ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ και ελάλουν τον λόγον του Θεού μετά ΠΑΡΡΗΣΙΑ... Ο Ιερεμίας λέει ότι...ο λόγος αυτού ήτο εν τη καρδία μου ως καιόμενον πυρ περικεκλεισμένον εν τοις οστέοις μου, και απέκαμον χαλινόνων εμαυτόν... (Ιερεμίας κ’ 9), και ο Ελιού στον (Ιώβ λβ’ 18) ... Διότι είμαι πλήρης λόγων· το πνεύμα εντός μου με αναγκάζει... . Το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα είναι δύναμη εξ ύψους για το κάθε πιστό και ως εκ τούτον υποχρέωση του να το ζητήσει και να το λάβει και το αποδεικτικό σημείο είναι η ομιλία σε γλώσσες και ότι τα επακολουθούντα χαρίσματα είναι τμήμα της λατρείας κάθε επι μέρους συνάθροισης. Το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα αποτελεί την είσοδο στη χαρισματική ζωή και πείρα. ‘‘Δεν πληρωνόμαστε από μια επιρροή, δεν γεμίσαμε από ένα συναίσθημα, δεν γεμίζουμε από μια ευλογια, αλλα πληρούμεθα από ένα πρόσωπο,,. Στην οδό Αζούζα 312 στο Λος Αντζελες το 1906 έγινε μια μεγαλειώδη έκχυση του Άγιου Πνεύματος  που διήρκησε 1000 μέρες. (Ιωάννης ζ’ 37-39) ... μια αόρατη εκδήλωση ζώντων υδάτων... και (Πράξεις β’ 3-4) ...μια ορατή εκδήλωση ξένων γλωσσών.. . Μεγάλος κίνδυνος είναι οι ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΕΙΣ του βαπτίσματος του Αγίου Πνεύματος καθως «μερικοί πνευματικοί» εργάτες χρησιμοποίησαν διάφορες τεχνικές «μίλα δια πίστεως, πιστεψέ το και το έλαβες, πες γρήγορα αλληλουία,  επανάληψη λέξεων και φράσεων» σε κάποιους είπαν ν’ανοίγουν το στόμα τους και να λένε ότι τους έρχεται στο μυαλό τους. Μέθοδοι εντυπωσιασμού και ‘‘πλαστικών ευλογιών,, έγιναν υποκατάστατα της ‘‘αληθινής πεντηκοστής,, και μερικοί οδηγήθηκαν στο να πιστεύουν ότι έλαβαν την ‘‘πεντηκοστή τους,, ενώ στη πργματικότητα έπαθαν κάποιο γλωσσοδέτη είτε από υπερενθουσιασμό είτε από ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟΥ και συναισθηματικής φόρτωσης. Ο αγιασμός είναι το κλειδί για την ΑΛΗΘΙΝΗ Πεντηκοστή και χαρισματική ζωή. Η βασική έννοια του Άγιου Πνεύματος είναι σαν φορέας μεταμόρφωσης μας ώστε να μοιάσουμε το Χριστό. Η ζωή του καθε χριστιανού πρέπει να μετριέται απ’το καρπό του Πνεύματος που υπάρχει στη ζωή του. Κάποιοι ‘‘εργάτες,, δίνουν μεγάλη έμφαση στις φυσικές εκδηλώσεις για να ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ την ΑΝΩΤΕΡΗ ΠΝΕΎΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ τους. Αυτοί οι μέθοδοι γοητεύουν τους αστήριχτους και απαίδευτους και άλλους που ζητούσαν ΥΠΕΡΟΧΗ, δώσαν στους πιστους μια ‘‘εύκολη πεντηκοστή,, χωρίς τις προυποθέσεις του αγιασμού. Η γραφή φωνάζει, ...το δένδρο γνωρίζεται από το καρπό του.., κοίταξε το δένδρο και γνωρισέτο από το καρπό του όχι από τη φιλολογία του «φύλλα» αλλά μόνο από το ΚΑΡΠΟ του ... Προσέχετε τους κύνας, προσέχετε τους κακούς εργάτας,... (Φιλιππησίους γ’ 2). Άλλοι ταυτίζουν τον ενθουσιασμό με τη χαρισματική ζωή «μια ΨΕΥΤΙΚΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ». Το παιδί του εγωισμου είναι ο ενθουσιασμός. Μην αποδίδουμε με ευκολία διάφορα πράγματα στο Θεό «φωνές, όνειρα, οράματα, ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ, αποκαλύψεις» ότι πράγματι προέρχονται από το Θεό, ... ΜΗ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ εις παν πνεύμα, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα ΑΝ ΕΊΝΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΘΕΟΎ·... (Ιωάννου Α' δ’ 1). Όσο πιο πολύ αδειάζεις από τα εξωτερικά πράγματα και από την ίδια σου τη φύση τόσο μεγαλύτερο μέρος γεμίζεται από το Πνεύμα του Θεού. Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΠΙΣΤΟΣ – κατά τη καρδία του Θεού – ΕΝΔΙΑΦΈΡΕΤΑΙ ΠΡΩΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ κάποιου πιστού, και ΜΕΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ καποιου και ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ ΜΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ από ένα ΣΑΡΚΙΚΟ – ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ. Μέσα στην εκκλησία θέλουμε μια ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ και όχι μια σαρκική έξαρση που φέρνουν στην επιφάνεια ‘‘ζωώδη,, ένστικτα. Θέλουμε τη πραγματική παρουσία του Θεού και όχι τεχνητές ‘‘ευλογίες,, πλασματικές. Η συγκέντρωση πλήθους μαζί με τη συναισθηματική φόρτιση δίνει σε πολλούς την ψευδαίσθηση της παρουσίας του Θεού, «κρύβουν επιδέξια το κόσμο που υπάρχει στη ζωή τους, στο ντύσιμο, βάψιμο μαλλιών, βάψιμο προσώπου και κάνοντας οτιδήποτε για να είναι ‘‘πάντοτε,, νέοι». Όπου βρείς ανθρώπους να ομολογούν βαθιές εμπειρίες με τον Θεό και δεν δαπανούν χρόνο ζητώντας το Θεό και περιμένοντας Αυτόν, να ξέρεις ότι αυτοί δεν είχαν ΠΟΤΕ μια πραγματική σχέση με τον ουρανό και είναι ψυχικά άρρωστοι. Οι τεχννιτές μέθοδοι και οι πλαστικές ευλογίες δεν μπορούν να γεμίσουν την ψυχή και το μήνυμα σταματάει να έχει απήχηση χωρίς τη ΦΑΝΕΡΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ παρουσία του Πνεύματος, με αποτέλεσμα να μην αυξάνονται οι πιστοί πνευματικά. Το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα είναι η είσοδος σε μια ζωή νίκης πάνω στην αμαρτία και η αρχή της ανόδου προς την κορυφή του όρους της μεταμόρφωσης. Η πραγματική επιτυχία στην εκκλησία του Θεού πάντοτε μετράτε – ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΣΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΗ  ...προφήται δε ας λαλώσι δύο ή τρεις...(Κορινθίους Α' ιδ’29), αλλά από το βαθμό της σχέσης μας με τον Θεό. Στη Κ.Δ.η εκκλησιαστική αύξηση πάει μαζί με την υγιή διδασκαλία. Εκεί όπου υπάρχει η εκκλησία είναι παρόν και το Πνεύμα του Θεού και όπου είναι το Πνεύμα παρούσα η εκκλησία και μεγαλη χάρη. Η γλωσσολαλιά υποτιμήθηκε στο παρελθόν από πολλους ενώ ο Παυλος λεει ...Θέλω δε πάντες να λαλήτε γλώσσας...(Κορινθίους Α' ιδ’5), διότι ...τα μέλη του σώματος, τα οποία φαίνονται ότι είναι ασθενέστερα, ΤΑΎΤΑ ΕΊΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΊΑ,... (Κορινθίους Α' ιβ’22).

  ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΆΓΙΟΥ ΠΝΕΎΜΑΤΟΣ

Η χάρη του Θεού μας έδωσε διάφορα πνευματικά χαρίσματα σε διάφορους ανθρώπους με τη δύναμη και την ικανότητα που δίνει ο Θεός  να τα χρησιμοποιήσουμε (Ρωμαίους ιβ’3-8). Μας προτρέπει να είμαστε ταπεινοί στην άσκηση των χαρισμάτων μας και να μην έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας. Ο Κύριος μας τοποθέτησε στο σώμα της εκκλησίας στη θέση που είμαστε γι’αυτο και ασκούμε το χάρισμα μας με χαρά. Το κάθε μέλος έχει ένα μοναδικό ρόλο.Κανένα χάρισμα δεν είναι αυτυδύναμο και κανένα δεν είναι άχρηστο. Τα χαρίσματα δίνονται για το συμφέρον όλου του σώματος και όχι για αυτοπροβολή. Τα καλήτερα χαρίσματα ειναι αυτά που είναι πιο χρήσιμα.

Ο σκοπός ή η λειτουργία των χαρισμάτων:

1. Να καταρτιζουν τους πιστούς,

2. Για να γίνεται το έργο της υπηρεσίας,

3. Να οικοδομείται το σώμα του Χριστού.

Δηλαδή τα χαρίσματα δίνουν εφόδια από το λόγο του Θεού. Στη συνέχεια οι πιστοί ανάλογα υπηρετούν και τελικά το σώμα οικοδομείται (Ρωμαίους ιβ’ 4-8 , Κορινθίους Α' ιβ’ 27-30). ... να αναζωπυρής το χάρισμα του Θεού, το οποίον είναι εν σοι... (Τιμόθεος Β' α’6), να το χρησιμοποιείς, να ρίχνεις ξύλα στη φωτιά. ...μη αμέλει το χάρισμα, το οποίον είναι εν σοι,... (Τιμόθεος Α' δ’ 14), χαρίσματα που παραμελούνται και δεν ασκούνται σβύνουν, ...σε όποιον έχει, θα δοθεί, και θα του περισσεύσει·... (Ματθαίος κε’ 29). Όταν ο άνθρωπος δεν είναι καλά ψυχικά δεν ευχαριστιέται και η σάρκα. Άμα ισορροπήσει η ψυχή θ’αρχίσει να κυριαρχεί στη σάρκα, για να γίνει αυτό πρέπει να έχει σωστές πληροφορίες το Πνεύμα. Από το πνεύμα ξεκινάνε όλα έρχονται στη ψυχή του ανθρώπου, δηλαδή αγαπάει και όταν αγαπάει τα πραγματα του Θεού η ψυχή κυριαρχεί πάνω στο σώμα και τότε ο άνθρωπος είναι ένα σκεύος ‘‘καλό,, στα χέρια του Πατερα για έργο υπηρεσίας. Οι πλαστικές ευλογίες δεν μπορούν να γεμίσουν τη ψυχή και το πνεύμα. Πολλοί δινουν έμφαση στα σημεία και στα τέρατα πάνω από την αγία ζωή. Όταν περιφρονούμε τη στάθμητου λόγου του Θεού και οδηγούμαστε από όνειρα, οράματα και προφητείες ΟΔΗΓΟΥΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ. Ο Θεός δεν ευλογεί υπερβολές και διογκωμένεςιστορίες. ΤΟ ΆΓΙΟ ΠΝΕΎΜΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ. Όταν λαβαίνεται το Άγιο Πνεύμα δεν χρειάζεται οχλαγωγία και κραυγές μαζί με εξαντλητικές κινήσεις, αλλά κάποια ελαφρά τρεμούλα και κίνηση του σώματος. Η ελευθερία εν Πνεύματι δεν είναι μια ευκαιρία για σαρκικές εκδηλώσεις. Μερικοί λενε ότι η αγάπη είναι το ΠΑΝ και όχι οι γλώσσες και η ενότητα και όχι οι προυποθέσεις για να αγιαστείς. Η αγάπη ομως ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ που είναι η ουσία κάθε αρετής «και της αγάπης». ΠΟΛΛΟΙ ΑΓΝΟΟΥΝ ΤΟΝ ΚΊΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΑΝΕΞΕΛΕΚΤΗΣ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ. Κάποιοι ενθουσιώδεις κήρυκες κηρρύτουν «το αγαπημένο τους θέμα» τα χαρίσματα και η δύναμη του Θεού παρά τον ΑΓΙΑΣΜΟ. Άκομα και αυτοι που κατέχουν το ‘‘χάρισμα θεραπείας,, «όπως πολλοί άγιοι στην ιστορία της εκκλησίας» δεν το εξασκούν – όπως μερικοί νομίζουν – αυθαίρετα, αλλά σε συνάρτηση με το θέλημα του Θεού και τη πίστη του αιτούντος«όταν ΥΠΑΡΧΕΙ αυτό το χάρισμα σε κάποιον». Ο καθένας που προφητεύει δεν είναι άγιος «Βαλαάμ» ούτε ο καθένας που εκβάλλει δαιμόνια ευσεβής «Ιούδας». Πολλοί ύψωσαν τα ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ και τη δύναμη της πεντηκοστής χώρις τις ΑΥΣΤΗΡΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ, ενώ τα χαρίσματα δεν μπορούν να μας σώσουν. ΑΡΚΕΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΑΝΕ ΣΤΗ ΚΟΛΑΣΗ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΕΝΟΙ ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ. Αυτοί χρησημοποίησαν τη πεντηκοστή σαν μέσον προσωπικής αναψυχής παρά σαν διάμεσο για μια προσωπικη σχέση με το Θεό. Αυταρχικές νέες διδασκαλίες «καμμία σχέση με τη διδαχή των Αποστόλων». Βασισμένες σε ‘‘ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΝΩΣΗΣ,, προερχόμενες κατ ευθείαν από το Θεό, σ’αυτούς που είχαν πίστη. Όσο πιο πολύ αδειάζεις από την ίδια σου τη φύση τόσο  μεγαλύτερο μέρος γεμίζεται με το Πνεύμα του Θεού. Αντι να εφαρμόσουν αυστηρές προύποθέσεις  για την εξ ύψους επίσκεψη μερικοί, εξαγίασαν τις ΣΑΡΚΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ «δυνατές κραυγές, χειρονομίες και πολύ θόρυβο» και άφησαν ανεξέλεγκτη τη πύλη του συναισθήματος που οδηγεί σε ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ. Υπάρχουν χριστιανοί που θέλουν να έχουν αναζωπύρωση χωρίς να κατανοούν ή να παραδέχονται ότι κάτι είναι ΛΑΘΟΣ. Εάν πραγματικά όλα ήταν όπως ΈΠΡΕΠΕ, δεν θα υπήρχε ανάγκη για ανανέωση και αναζωπύρωση. Ότι οικοδομεί την εκκλησία και τους άλλους είναι χαρίσμα του Θεού, στην οδηγία του Πνεύματος «προφητεία» βεβαίωση μας δίνει ΜΟΝΟ ο λόγος του Θεού. Η ορθοτόμηση, ο ζήλος, ο ενθουσιασμός και τα ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ δεν είναι εγγύηση ότι συνυπάρχει και μια εσωτερική πνευματική ζωή. Ο προφήτης δεν είναι μεντιουμ για να απαντάει σε κατ ευθείαν ερωτήσεις στο προφήτη αλλά πληροφορείται από τον ίδιο το Κύριο, μετά τη προσευχή κάποιου «άλλο στη Π.Δ. που δεν υπάρχει ο γραπτος λόγος». Η προφητεία «όταν είναι από το Θεό» φέρνει τη φωνή του Θεού στο λαό. Η προφητεία,όπως και όλα τα άλλα υπόλοιπα χαρίσματα υπόκειται στον ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΊΑΣ και η εκκλησία το αναγνωρίζει. Η προφητεία δίνει λύσεις και οδηγία σε καιρό ανάγκης. ΝΑ ΦΥΛΑΓΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ, οι εξωτερικές εκδηλώσεις δεν είναι απαραίτητα βαθιά χαρά. Μη βάζουμε τα χαρίσματα πάνω από την αγία και καθαρή ζωή. Η λήψη και η πλήρωση με Άγιο Πνεύμα είναι αποτελεσμα προσευχής. Το κήρυγμα με το χάρισμα, λόγος σοφίας, λογος γνώσεως έχει θαυμαστά αποτελέσματα. Κάποιοι ζητούν να λάβουν δύναμη απο όπου δήποτε, για να κάνουν θαύματα να προκαλέσουν την προσοχή πάνω τους, για να πάρουν αυτοί τη δόξα. Η τάση να αναφερόμαστε συνεχώς το Θεό – θεομανία, μας οδηγεί, μας μιλά, μας φανερώνει, μας..., μας..., δεν είναι ένδειξη σεβασμού και ευσέβειας αλλά αφροσύνης και ο Θεός δεν αρέσκεται στους άφρονας (Εκκλησιαστής ε’ 4) και ... Μη λάβης το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω·... (Έξοδος κ’7). Ο άνθρωπος είναι επιρεπης στο να περιπατεί εν φαντασία (Ψαλμοί λθ’ 6). Χωρίς το Άγιο Πνεύμα μπορεί να σωτθεί κάποιος αλλα δεν μπορεί να αναβαθμιστεί, να εξελιχτεί. Αυτή η Θεία επίσκεψη εμψυχώνει του άνθρωπο και τον στηρίζει. ... Ελάβετε Πνεύμα Άγιον αφού επιστεύσατε; οι δε είπον προς αυτόν· Αλλ' ουδέ αν υπάρχη Πνεύμα Άγιον ηκούσαμεν... (Πράξεις ιθ’2) και αυτοί που μιλάνε έτσι είναι αναγεννημένοι και βαπτισμένοι. ΠΟΣΟ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΕΊΝΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ. ... Άραγε γινώσκεις ᾶ αναγινώσκεις;... Και πως ήθελον δυνηθή, εάν δεν με οδηγήση τις;... (Πράξεις η’30-31).Το ζητούμενο είναι ΕΑΝ ΘΕΛΩ! Αμήν.