Βιώνουμε μέρες κακές. Γεγονότα πρωτόγνωρα ως προς την ένταση και τη συχνότητα εξελίσσονται σε όλη την ανθρωπότητα. Πόλεμοι, αρρώστιες, πείνα, σεισμοί, προβλήματα οικονομικά και κοινωνικά. Πολλά ερωτήματα και απορίες γεννιούνται στις καρδιές μας. Δεν ξέρουμε πού να στραφούμε, η εμπιστοσύνη στον συνάνθρωπό μας έχει κλονιστεί, αισθανόμαστε μόνοι και αβοήθητοι. Συναισθήματα απογοήτευσης, θλίψης, στενοχώριας και φόβου μας διακατέχουν, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται η ψυχική και σωματική μας υγεία. Μπροστά σ΄ αυτές τις συγκυρίες ο άνθρωπος λυγίζει όπως το στάχυ στον άνεμο και χάνει κάθε ελπίδα.

Κι όμως υπάρχει ελπίδα, αρκεί να υψώσεις τα μάτια σου στον ουρανό και θα νιώσεις οτι κάποιος ενδιαφέρεται για σένα, κάποιος που θυσίασε τον Υιό Του επειδή σε αγαπάει. Ο Απ. Ιωάννης γράφει στο ευαγγέλιo : οτι τόσο αγάπησε ο Θεός τον κόσμον ώστε έδωκε τον Υιόν Αυτού, τον μονογενή, δια να μην απολεσθεί πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχει ζωήν αιώνιον (κεφ. γ-εδ.16). Εάν εσύ Τον επικαλεστείς, Αυτός θα έλθει και θα πλημμυρίσει τη σκοτεινή καρδιά σου με άπλετο φως, γιατί ο ίδιος είναι φως : εγώ είμαι το φως του κόσμου, όστις ακολουθεί εμέ δεν θέλει περιπατήσει εις το σκότος, αλλά θέλει έχει το φως της ζωής (Ιωαν. η- 12). Δεν θα φοβάσαι πλέον, Αυτός θα δίνει τις μάχες στη ζωής σου, θα είναι η δύναμή σου και υπερασπιστής σου (Γεν.  ιε –  1). Αλλά πάνω από όλα θα εδραιώνεται μέσα σου η ελπίδα της αιωνίου ζωής που μας υποσχέθηκε ο αληθινός Θεός (Τίτος α – 2).

Θα πρέπει όμως να πιστέψεις και να εμπιστευτείς το Θεό. Ο Απ. Παύλος μας λέει οτι : χωρίς πίστη είναι αδύνατον κάποιος να τον ευαρεστήσει, επειδή ο Θεός είναι και γίνεται μισθαποδότης σ΄αυτούς που τον εκζητούν (Εβρ. ια – 6). 

Περισσότερα: Υπάρχει ελπίδα