Ομολογία Βαγγέλης Μιτρολιός

"Πνεύμα Κυρίου είναι επ' εμέ, δια τούτο με έχρισε, με απέστειλε να ευαγγελίζομαι τους πτωχούς, να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερία" Ησαΐας ξα:1 Γεννήθηκα σε ένα μικρό χωριό της Καρδίτσας το 1947, την Μαραθέα. Οι γονείς μου πάμφτωχοι είχαν να θρέψουν πέντε παιδιά. Ένα υποτυπώδες σπίτι (καλύβα σκεπασμένη με χόρτα) όπου και τα ζώα μας, δυο γελάδια και ένα γαϊδουράκι, μη έχοντας ιδιαίτερο κατάλυμα κατοικούσαν μαζί μας με μια κοινή πόρτα εισόδου. Ήμουν εφτά χρονών όταν ο πατέρας μου πέθανε, η μάνα μου αρρώστησε. Η οικονομία του Κυρίου μας έστειλε τα τέσσερα αδέλφια σε αντίστοιχα ορφανοτροφεία. Από μικρός ήμουν ένα πάρα πολύ φοβισμένο και ευαίσθητο παιδί. Οι μνήμες μου από τη ζωή σε τρία διαφορετικά ιδρύματα δεν ήταν οι καλύτερες, πράγμα που επηρέασε την ψυχολογία μου. Όταν τελείωσα το στρατιωτικό και απολύθηκα, δεν ένιωσα ιδιαίτερη ευχαρίστηση όπως όλοι οι στρατιώτες που επιστρέφουν στα σπίτια τους. Δεν είχα σπίτι να με περιμένει αλλά ούτε και "βήμα ποδός" δική μου γη. Αισθάνθηκα έντονη την ανασφάλεια, πράγμα που μου στέρησε εντελώς τον ύπνο. Οι γιατροί διέγνωσαν βαριά ανίατη ψυχική ασθένεια με έντονα τα σημάδια κληρονομικότητας. Τριάντα ολόκληρα χρόνια εφιαλτικά (1970-2000) ήμουν υποχρεωμένος άλλοτε να εργάζομαι, άλλοτε να νοσηλεύομαι. Πολλές φορές το χέρι του Κυρίου με φύλαξε από απόπειρες αυτοκαταστροφής όταν ο εχθρός της ψυχής μου μου ψιθύρισε να θέσω τέρμα στη ζωή μου. Την Καινή Διαθήκη τη μελετούσα τακτικά, όμως ο Ιησούς Χριστός δε μου είχε αποκαλυφθεί. Δεν άκουσα ποτέ το Λόγο Του ορθοτομημένο από προσκεκλημένο άγιο εργάτη του Ευαγγελίου Του. Εκατοντάδες κηρύγματα άκουσα από αυθεντίες, θεολόγους, ρήτορες στη γλώσσα, αλλά η αναγέννηση, ο αναστημένος και ζωντανός Ιησούς Χριστός, η βάπτιση με ʼγιο Πνεύμα, η παρουσία Θεού ήταν πράγματα ακατανόητα για μένα. Βρισκόμουν απομονωμένος σε κάποιο χωριό του Παγασητικού αναζητώντας απόλυτη ησυχία. Ένα μικρό σπιτάκι κοντά στο κοιμητήριο του χωριού. Εκεί ήλθε και με επισκέφθηκε ο Κύριος ταξιδεύοντας μέσα από τα ερτζιανά κύματα. Απέναντι από την θάλασσα βρίσκεται ο ραδιοφωνικός σταθμός "ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ". Τα λόγια Του άρχισαν να φυτεύονται στην καρδιά μου και η βελόνα του ραδιοφώνου μονίμως "κολλημένη" στο ίδιο σημείο. Πολλές φορές ταύτισα τον εαυτό μου με ασθενείς του Ευαγγελίου ακόμη και με τον άνθρωπο των Γαδαρηνών. Κάποια κρυφή ελπίδα γεννήθηκε μέσα μου! Μόνος μου πήγα στην Ε. Α. Ε. Πεντηκοστής Βόλου. Ευχαριστώ τον Κύριο, γιατί μου μίλησε από την πρώτη μέρα (προφητεία). Ο πονηρός δε μπόρεσε να μου βάλει διαλογισμούς, διότι κανένας δε με γνώριζε. Το περιβάλλον μού φάνηκε πολύ οικείο και ταίριαζε απόλυτα με το χαρακτήρα μου. Τη δεύτερη ημέρα γονάτισα και ζήτησα από τους πρεσβυτέρους να με αλείψουν με λάδι και να προσευχηθούν (Ιάκωβος ε:14,15). Δεν ξέρω πού βρήκα τη δύναμη και κραύγασα: "Ιησού, Υιέ του Δαβίδ, ελέησόν με". Ύστερα από δυο ημέρες ο Κύριος με ελευθέρωσε από το τσιγάρο, αφού με επισκίασε με το Πνεύμα Του το ʼγιο το βράδυ, όπως κοιμόμουν. Η υγεία μου άρχισε να βελτιώνεται σταδιακά. Η αναγέννησή μου ήλθε πολύ γρήγορα. Ευχαριστώ τον Κύριο γιατί, όταν γονάτισα στο σπίτι μου, προσευχήθηκα και Του ζήτησα να μου φανερώσει όλες τις αμαρτίες μου και μου έδειξε πόσο αμαρτωλός ήμουν. Έκλαψα, ζήτησα συγχώρεση και το αίμα Του το ʼγιο να με ξεπλύνει. Η καρδιά μου ξαλάφρωσε, η αγάπη μπήκε μέσα, ο Χριστός κατοίκησε! Ένιωσα τέτοια ευλογία που δεν περιγράφεται. Ολοκλήρωσα το θέλημά Του και βαπτίστηκα στο νερό. Ο παλαιός άνθρωπος είχε οριστικά πεθάνει και ένας καινούργιος συνανέστη μετά του Ιησού Χριστού. Προσεύχομαι στον Αρχηγό της ζωής, τον Κύριό μας να μου χαρίσει το Πνεύμα το ʼγιο να με δυναμώνει πνευματικά δια να ομολογώ με παρρησία το όνομά Του. Να μας ευλογήσει όλους όσους ποθούν τη δόξα του και έχουν τη μακαρία ελπίδα ότι ο αψευδής Θεός θα κρατήσει την αιώνια παρακαταθήκη Του. Αμήν Βαγγέλης Μητρολιός Βόλος