Σειρές:Ομολογίες
Δοξασμένο τ’ όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού
Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1966 και όταν έφθασα σε ηλικία επτά ετών, ο πατέρας μου σκοτώθηκε ανήμερα Κυριακή του Πάσχα με τη μοτοσικλέτα του. Ύστερα από αυτό τα χρόνια κύλησαν δύσκολα οικονομικά για την οικογένειά μου, με αποτέλεσμα να μπω για ένα διάστημα σ’ ένα ορφανοτροφείο, το Χατζηκυριάκειο στον Πειραιά. Βέβαια δε μου έλειψε ποτέ η αγάπη των δικών μου, όπου τους έβλεπα Σαββατοκύριακα και καλοκαίρια. Στο ίδρυμα τελείωσα το δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο και ένα χρόνο μια ιδιωτικής σχολής με έξοδα του ιδρύματος.
Ευχαριστώ το Θεό που έμεινα όλα αυτά τα χρόνια εκεί. Πήρα πολλά εφόδια για τη ζωή. Εκεί διδάχτηκα από το κατηχητικό της Εκκλησίας για τα πράγματα του Θεού, το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, ότι πρέπει να το διαβάζουμε και τις συνήθειες της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Από μικρή είχα πρόβλημα με τα μάτια μου, λόγω υψηλής μυωπίας και έτσι προσευχόμουν στο Θεό να με θεραπεύσει, αλλά και να αναλάβει το σχολείο, ιδιαίτερα στις περιόδους των εξετάσεων.
Έφυγα από το ίδρυμα, γύρισα στο σπίτι μου και άρχισα να εργάζομαι αμέσως. Τα χρόνια κυλούσαν, δούλευα καθημερινά, προσευχόμουν ιδιαίτερα για τα μάτια μου, αλλά και για τη ζωή μου. Προσπαθούσα να κάνω στο θέλημα του Θεού με δική μου δύναμη, αλλά δυστυχώς δε μπορούσα, γιατί υπερίσχυαν τα πάθη και οι επιθυμίες του κόσμου με αποτέλεσμα πολλές φορές να δικαιολογώ τον εαυτό μου, ότι «όλος ο κόσμος τα ίδια πράττει». Περπατούσα σε δυο φρονήματα. Ήθελα τα πράγματα του Θεού, τη δικαιοσύνη, την αλήθεια, αλλά δεν ήθελα να χάσω και τα πράγματα του κόσμου.
Άρχισα να πηγαίνω σε μοναστήρια, να μαθαίνω τις ιστορίες τους και να ψάχνω να βρω μήπως κάποιος μεσίτης άγιος υπάρχει και για μένα που να με προστατεύει και να με αγαπάει ιδιαίτερα. Δεν ήξερα ότι ο μόνος μεσίτης μεταξύ ουρανού και γης, είναι ο Χριστός (Α’ Τιμοθέου β:5).
Διάβαζα το Λόγο του Θεού, αλλά νόμιζα ότι πολλά από αυτά που αναφέρει, ήταν για εκείνη την εποχή που ζούσε ο Χριστός στη γη. Στη δουλειά μου έδωσαν ένα βιβλίου του Αγίου Εφραίμ από τη Νέα Μάκρη. Πίστεψα ότι ήταν από το Θεό ο μεσίτης μου και από τότε και σχεδόν για δυο χρόνια πήγαινα τις Κυριακές σ’ αυτό το μοναστήρι και παρακαλούσα και δεόμουν σ’ αυτόν τον κατά κόσμο άγιο, για την υγεία μου και τη ζωή μου. Δεν έβλεπα αλλαγή στη ζωή μου, καθημερινά θλιβόμουν και άρχισα να κράζω στο Θεό, λέγοντάς Του, αν όντως είναι ζωντανός, να έρθει και ν’ αλλάξει τη ζωή μου.
Με θαυμαστό τρόπο, αρχές του 1998, άνοιξα στο σπίτι μου το ράδιο για ν’ ακούσω κάποια χριστιανική εκπομπή και έπεσα πάνω στον σταθμό «Χριστιανισμός 939». Ο εκφωνητής έλεγε εκείνη την ώρα ότι «ο Χριστός σταυρώθηκε και για σένα για τις δικές σου αμαρτίες, είναι Ζωντανός, σ’ αγαπάει, ζήτησέ Του να έρθει στη ζωή σου». Με άγγιξαν αυτά τα λόγια, πολλά δάκρυα βγήκαν από τα μάτια μου, ζητώντας να με συγχωρήσει για ό,τι είχα κάνει στη ζωή μου.
Από τότε ήθελα ν’ ακούω καθημερινά τα κηρύγματα, όμως καταλάβαινα κάποιες διαφορές σύμφωνα με αυτά που ήξερα. Οι απορίες μου ήταν ίδιες με πολλών ακροατών, όπου οι εκφωνητές απαντούσαν στις ερωτήσεις τους σύμφωνα πάντα με το Ευαγγέλιο. Έτσι μπήκε στην καρδιά μου ότι πρέπει με τη χάρη και τη δύναμη του Θεού να πράττω ό,τι λέει το Ευαγγέλιο κατά πάντα, γιατί με αυτό θα κριθώ μια μέρα ενώπιον του Θεού. Σταμάτησα να πηγαίνω στα μοναστήρια, γιατί κατάλαβα ότι οι πραγματικοί άγιοι δεν θέλουν να προσκυνούνται, αλλά σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, η τιμή, η λατρεία και η προσκύνηση ανήκει στο ζωντανό Θεό και μόνο σ’ Αυτόν. (Ματθαίος δ:10)
Ακούγοντας το σταθμό βράδυ, άκουσα ομολογίες χριστιανών, πώς ήταν η ζωή τους πριν γνωρίσουν το Χριστό και πώς μετά, και ότι ο Κύριος δίνει και σήμερα αυτό το δώρο που έδωσε στους αποστόλους και σε όσους πίστευαν, το ΠΝΕΥΜΑ το ΑΓΙΟ. Επίσης άκουσα ότι, εάν έχεις πρόβλημα υγείας, σε αλείφουν οι πρεσβύτεροι με λάδι και η δια πίστεως προσευχή στον Κύριο, θεραπεύει απλά.
Έτσι το Νοέμβριο έκανα ένα μικρό βήμα και πήγα στην Εκκλησία της Ηλιούπολης και είπα: «Χριστέ μου, εάν είναι η αλήθειά Σου εδώ, να με κρατήσεις, διαφορετικά να πάω πίσω».
Ευχαριστώ το Θεό που με πρόσθεσε στην Αγία Του Εκκλησία. Μου έδειξε την αγάπη Του μέσα από τους ανθρώπους εκεί, μου έδωσε το δώρο Του το Πνεύμα το Άγιο, όπως λέει στο Λόγο Του (Πράξεις ιθ:6). Έκανα το θέλημά Του, το βάπτισμα εν ύδατι, άκουσα και είδα τα χαρίσματα του Πνεύματος του Αγίου, που πρέπει να υπάρχουν στην εκκλησία του Χριστού, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, Δε μπορώ να εκφράσω τις πνευματικές ευλογίες. Είναι μεγαλεία του Θεού. Η χαρά μου ήταν τόσο μεγάλη, όπου άρχισα να μιλάω για το Χριστό και το Ευαγγέλιο στους συγγενείς, φίλους και γνωστούς.
Πιστεύω όσοι θα θελήσουν να λάβουν αιώνια ζωή και να μπουν στη βασιλεία των ουρανών, θα ζητήσουν και θα τους αποκαλυφθεί ο Ζωντανός και Αναστημένος Χριστός, όπως έγινε σε μένα και σε χιλιάδες ανθρώπους. Προσευχόμουν επίσης και ζητούσα να με αποκαταστήσει μ’ ένα πιστό σύντροφο και να κάνω δική μου οικογένεια.
Μετά από λίγο καιρό με πολύ θαυμαστό τρόπο, γνώρισα το σημερινό μου σύζυγό, τον Αντώνη, έναν ευλογημένο άνθρωπο από την εκκλησία του Βόλου (όπου και βρίσκομαι) και πριν από λίγες ημέρες με τη χάρη του Κυρίου, γεννήθηκε το κοριτσάκι μας.
Τον ευχαριστώ για την αιώνια ζωή που μου χάρισε, για το Λόγο Του τον Άγιο, το Ευαγγέλιο, που πρέπει να διαβάζει κάθε χριστιανός, για την αγάπη, τη χαρά και την ειρήνη που βάζει στην καρδιά μου, παρ’ όλα τα προβλήματά μου και πιστεύω ότι έχει την ώρα Του που θα θεραπεύσει και το μεγάλο πρόβλημα των ματιών μου.
Τον παρακαλώ να μας κρατάει κοντά Του, να μας δίνει δύναμη να πράττουμε το θέλημά Του και ν’ αποκαλυφθεί στους συγγενείς μας, τους φίλους, τους γνωστούς και σε όλους τους ανθρώπους. Με αγάπη Χριστού
ΕΛΕΝΗ ΜΥΛΩΝΑ - ΤΣΟΥΒΑΛΑ
ΒΟΛΟΣ