Ο Απ. Ιάκωβος αναφέρεται στην επιστολή του για τους ανθρώπους εκείνους που ενώ εργάσθηκαν, θερίζοντας τα χωράφια των πλουσίων, δεν έλαβαν τον μισθό τους, την ανταμοιβή του κόπου τους.
Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι η κάθε εργασία το κάθε έργο έχει ένα κόστος μία αξία, μία τιμή, που αποτιμάται και αποδίδεται.
Είτε χειρωνακτική είναι μία εργασία είτε πνευματική απαιτείται κόπος και προσπάθεια. Και κάθε κόπος αμείβεται (Παροιμ.14:23).Αυτό είναι και το δίκαιο κατά τον Λόγο του Θεού.
Ο άνθρωπος λοιπόν γνωρίζει στη ζωή αυτή την σχέση μεταξύ εργασίας και μισθού. Για τον λόγο αυτόν και προσφέρει τον εαυτό του, τις γνώσεις του, τον χρόνο του, με σκοπό να ανταμειφθεί.
Εργάζεται για να ανταμειφθεί και όπως στα υλικά αυτή η σχέση καθορίζεται με νόμο, έτσι και στα πνευματικά υπάρχει ο ανάλογος νόμος εργασίας και ανταμοιβής (Ρωμ.6:23).
Εργάζεσθε, μη δια την τροφήν την φθειρομένην, αλλά δια την τροφήν την μένουσαν εις ζωήν αιώνιον,......(Ιωάν.6:27) είπε ο Χριστός στον όχλο. Η εργασία αυτή η πνευματική αφορά την σχέση του ανθρώπου με τον Χριστό. Μία σχέση εμπιστοσύνης και πιστότητας (να πιστεύετε εις τούτον τον οποίον εκείνος απέστειλε (Ιωάν.6:29) και η ανταμοιβή είναι μεγάλη από μέρους του Θεού. Ζωή αιώνια.
Αν λοιπόν κοπιάζουμε στη ζωή αυτή πιστεύοντας ότι θα ανταμειφθούμε, πόσο μάλλον αξίζει να κοπιάζουμε για μία ανταμοιβή πιστότητας στο πρόσωπο του Χριστού μας.
Αξίζει την απόλυτη εμπιστοσύνη μας, γιατί μας απέδειξε την μεγάλη του αγάπη επάνω στον σταυρό του Γολγοθά.
Δέχτηκε την δική μας ανταμοιβή. Δέχτηκε να σηκώσει τις δικές μας αμαρτίες. Δέχτηκε την ανταμοιβή των δικών μας αμαρτιών. Η ανταμοιβή της αμαρτίας είναι θάνατος. Πέθανε ενώ δεν του άξιζε. Πληρώθηκε την δική μας ανταμοιβή, τον δικό μας μισθό. Ο μισθός μας πληρώθηκε σε Εκείνον. Δεν οφείλεται πλέον τίποτε σε εμάς. Πληρώθηκε Εκείνος. Θανατώθηκε.
Τώρα ζωοποιημένοι εν Χριστώ Ιησού ζούμε στην απόλυτη ελευθερία. Μας ελευθέρωσε, γίναμε ελεύθεροι, μπορούμε ελεύθεροι να εργαζόμαστε το καλό το ωφέλιμο για τον πλησίον μας.
Μέσα στην ελευθερία αυτή που μας ελευθέρωσε ο Χριστός μαθαίνουμε την αληθινή αγάπη υπηρετώντας και υποτασσόμενοι εις αλλήλους, μαθαίνουμε να συγχωρούμε τους ανθρώπους που μας αδικούν, να μακροθυμούμε στις αδυναμίες και τα ελαττώματα των άλλων (Ιακωβ.5:7,8 & Εφεσ.4:32).
Γνωρίσαμε την αληθινή αγάπη (Ιωαν.3:16,17) μέσα από την θυσία του Χριστού μας η οποία διακηρύττει και μας διδάσκει πως και εμείς χρεωστούμε να βάλλουμε τις ψυχές μας υπέρ των αδελφών μας (Ιωαν.3:16).
Έχομε πλέον και εμείς αυτή την πνευματική υποχρέωση. Την αληθινή αγάπη του Χριστού να την μεταδώσουμε έμπρακτα στους αδελφούς μας.
Έχομε ένα χρέος που κανείς δεν μπορεί να μας το ξεπληρώσει. Πάντα θα παραμένει απλήρωτο. Ο κάθε ένας που έχει γνωρίσει το έλεος και την αγάπη του Θεού μέσα από το πρόσωπο του Ιησού Χριστού έχει την δυνατότητα και την ευθύνη της αποπληρωμής του.
Ο Χριστός που καθημερινά μας χορηγεί την χάρη Του μπορεί να μας βοηθήσει να το αποπληρώνουμε.
Αρκεί να το θελήσουμε.
