Είσαι αληθινά πλούσιος και ευτυχισμένος;
Ένα ερώτημα που χρειάζεται απάντηση. Μία αληθινή απάντηση με επίγνωση της πραγματικότητας.
Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να δώσει την δική του απάντηση σύμφωνα με την αντίληψη που έχει περί του πλούτου. Όμως θα είναι υποκειμενική γιατί μπορεί σαν πλούτο να αντιλαμβάνεται αξίες υλικές, όπως μετοχές και καταθέσεις, άλλος οικοδομές και οικόπεδα, άλλος χρυσάφια και διαμάντια, άλλος στόλους με ό,τι συνεπάγεται από όλα αυτά.
Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος θεωρεί τον εαυτό του πλούσιο, με έναν πλούτο που αριθμείται που υπολογίζεται με αριθμούς, με μεγέθη.
Είναι όμως πραγματικά πλούσιος; Είναι αληθινά πλήρης και γεμάτος ικανοποίηση; Είναι ευτυχισμένος και χαρούμενος;
Τα γεγονότα μας φανερώνουν ακριβώς τα αντίθετα ,εκτός εξαιρέσεων.
Άνθρωποι με υπάρχοντα πολλά με επίγεια πλούτη με φήμη και ανθρώπινη δόξα να ζούνε μέσα στον φόβο του θανάτου, να γίνονται στόχος και ενδιαφέρον κακοποιών και απαγωγέων, να ζούνε μία ζωή στερημένη της πραγματικής ελευθερίας, πάντοτε φρουρούμενοι και επιτηρούμενοι, χωρίς να μπορούν να ζήσουν όπως θα ήθελαν αφού έχουν ό,τι επιθυμούν. Ο Λόγος του Θεού που είναι η αλήθεια μας το βεβαιώνει λέγοντας «Το λύτρον της ψυχής του ανθρώπου είναι ο πλούτος αυτού» (Παροιμ. ιγ/8).
Αλήθεια στο τέλος τι μένει;
Ο Εκκλησιαστής μας αναφέρει το τέλος της όλης υπόθεσης “Φοβού τον Θεόν και φύλαττε τας εντολάς Αυτού, επειδή τούτο είναι το παν του ανθρώπου”.
Για να απολαμβάνει ο άνθρωπος αυτά που ο Θεός του χάρισε, δηλαδή την ζωή, την ελευθερία, την χαρά, την ειρήνη και να ζει ευτυχισμένος και πλήρης, ένα χρειάζεται: Τον Θεό και τον Λόγο Του.
Υπάρχουν άνθρωποι που όλο τους το είναι έχει κυριευθεί από τα υπάρχοντα και τα γήινα πλούτη με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χώρος για τον αληθινό Θεό. Έχουν τον δικό τους θεό. Όπως και ο άρχοντας που πήγε στον Χριστό, όμως «έγινε περίλυπος αν και ήταν πλούσιος σφόδρα»(Λουκ. ιη/23). Άραγε αυτός ο άνθρωπος έγινε ξανά χαρούμενος στη ζωή του; Ο Χριστός ήθελε να τον κάνει πραγματικά χαρούμενο και ευτυχισμένο, για αυτό του είπε να πουλήσει όσα έχει και να τα διαμοιράσει στους φτωχούς. Να ελευθερωθεί, να ζήσει ελεύθερος γιατί η καρδιά του είχε αιχμαλωτιστεί από τον πλούτο. Ήταν δούλος, αιχμάλωτος των υπαρχόντων του. Ποτέ δεν θα ζούσε την ανταμοιβή της προσφοράς στον πλησίον του, που είναι η χαρά του πνεύματος εν Κυρίω. Η αληθινή ευτυχία (Πραξ. κ/35).
Ο Χριστός μας φανερώνει πως η ζωή μας δεν εξαρτάται από τα υπάρχοντά μας (Λουκ. ιβ/15-21). Μας συστήνει όμως τι να κάνουμε για να είμαστε πραγματικά πλούσιοι και ευτυχισμένοι (Ματθ. ς/19-23).
Μέγας δε πλουτισμός είναι η ευσέβεια μετά αυταρκείας (Τιμοθ.Α ς/6).
Είθε να εκζητούμε το συμφέρον μας εν Κυρίω.
