1) Ελάβετε Πνεύμα Άγιον αφού επιστεύσατε?

Την ερώτηση αυτή απηύθυνε ο Απόστολος Παύλος σε 12 μαθητές στην Έφεσο συνδέοντας άμεσα την πίστη στο Χριστό και το εν ύδατι βάπτισμα με το βάπτισμα του Πνεύματος του Αγίου. Εκείνοι βέβαια δε γνώριζαν καν την ύπαρξή του καθώς είχαν βαπτισθεί στο βάπτισμα του Ιωάννη. Όταν ο Παύλος τους κήρυξε το Χριστό βαπτίσθηκαν στο νερό και αφού επέθεσε τα χέρια του πάνω τους, ήλθε επ’αυτούς το Πνεύμα το Άγιο και μιλούσαν ξένες γλώσσες και προφήτευαν.... (Πράξεις ιθ’ 1-7). Η έκχυση του Πνεύματος ήταν προφητευμένη από τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης και πολύ συγκεριμένα από τον (Ιωήλ β’ 28-29) , και έγινε πραγματικότητα την ημέρα της Πεντηκοστής στο ανώγειο όπου είχαν το κατάλυμα οι απόστολοι και προσεύχονταν μαζί με τη μητέρα του Κυρίου, τους αδελφούς του και άλλους μαθητες, συνολικά 120. (Πράξεις α’12-15).

’’ Και εφάνησαν εις αυτούς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ως πυρός, και εκάθισεν επί ένα έκαστον αυτών. Και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν.... ,, (Πράξεις β’ 3-4).

Αλλά και ο ίδιος ο Κύριος είχε προαναγγείλει στους μαθητές ότι θα τους δώσει άλλο Παράκλητο και ότι θα βαπτισθούν εν Πνεύματι Αγίω όχι μετά από πολλές μέρες μετά από την ανάστασή Του. Το βάπτισμα στο νερό το κάνει ο άνθρωπος, αφού πιστέψει στο Χριστό, για να του συγχωρεθούν οι αμαρτίες και ν’αρχίσει μια καινούρια σχέση με το Θεο. Αλλά το βάπτισμα στο Πνεύμα το Άγιο το κάνει ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός στον άνθρωπο, όχι μόνο για να επισφραγίσει και να επισημοποιήσει αυτή τη νέα σχέση, αλλά και γιατί η σπουδαιότητά του και η αναγκαιότητά του για την πνευματική αύξηση και ολοκλήρωση των πιστών είναι πολύ μεγάλη.

’’ ... Εγώ όμος την αλήθειαν σας λέγω, συμφέρει εις εσάς να απέλθω Εγώ, διότι, εαν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς, αλλ’αφού απέλθω θέλω πέμψει αυτόν προς εσάς.... ,, (Ιωαννην ις’ 7).

Ο πιστός λαμβάνει Πνεύμα Άγιο είτε ζητώντας στην προσευχή, είτε δια της επιθέσεως των χειρών των Αποστόλων (Πράξεις η’14-17 , ιθ’6) είτε κατά την ακρόαση του λόγου του Θεού. (Πράξεις ι’ 44-46), με άμεσες εκδηλώσεις τις ξένες γλώσσες, τις προφητείες και τη δόξολογια του Θεού, καθώς το σώμα του καθίσταται πλέον ναός του Θεού (Α Κορινθίους ς’ 19) όπως και όλη η εκκλησία καθίσταται ναός του Θεού (Α Κορινθίους γ’ 16) και κατοικητήριο του Θεού δια του Πνεύματος (Εφεσίους β’ 21-22).

2) Λειτουργιες Του Πνεύματος Του Αγίου!

Το Πνεύμα το Άγιο επιτελεί σημαντικότατες λειτουργίες τόσο στη ζωή του καθε πιστού ξεχωριστά όσο και συνολικά στο σώμα της εκκλησίας:

• Βεβαιώνει απόλυτα τον άνθρωπο ότι είναι πλέον του Χριστού, διαλύοντας και την παραμικρή του αμφιβολία, εφόσον έχει χρισθεί και σφραγισθεί από τον ίδιο το Θεό με τον αρραβώνα του Πνεύματος. ''... Ο δε βεβαιών ημάς μεθ'υμών εις Χριστόν, και ο χρίσας ημάς, είναι ο Θεός όστις και εσφράγισεν ημάς, και έδωκε τον αρραβώνα του Πνεύματος εν ταις καρδίαις ημών ... ,, (Β Κορ. α' 21).

• Στερεώνει την ψυχή στο Χριστό και την ενδυναμώνει. ''... να κραταιωθήτε εν δυνάμει δια του Πνεύματος αυτού εις τον εσωτερικόν άνθρωπον δια να κατοικήση ο Χριστός δια της πίστεως εν ταις καρδίαις υμών ... ,, (Εφεσ. γ' 16-17).

• Δίνει στον πιστό πολλή παρρησία να μιλάει για το Χριστό, χωρίς να διστάζει παντελώς και χώρίς να πτοείται από ενδεχόμενες απειλές. Οι απόστολοι που πρίν από την Πεντηκοστή ήταν κρυμένοι, ''... δια τον φόβον των Ιουδαίων ... ,, μετά από αυτήν κήρυτταν τον Ιησού και την ανάσταση δια της δυνάμεώς του Πνεύματος του Αγίου χωρίς κανένα φόβο. ''... Διότι δεν ελάβετε πνεύμα δουλείας, δια να φοβήσθε πάλιν, ... ,, (Ρωμ. η' 15), και ''... Διότι δεν έδωκεν εις ημάς ο Θεός πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού. Μη αισχυνθής λοιπόν την μαρτυρίαν του Κυρίου ημών ... ,, (Β Τιμ. α' 7-8).

• Βελτιώνει κατά πολύ την ποιότητα της προσευχής του πιστού καθώς προσευχόμενος εν Πνεύματι Αγίω και μιλώντας ξένες γλώσες οικοδομεί τον εαυτό του. (Α Κορ. ιδ' 4), και έρχεται πολύ πιο εύκολα και άμεσα στην ευλογία της παρουσίας του Θεού στη ζωή του.

• Αναλαμβάνει το ξεπέρασμα των αδυναμιών και των ασθενημάτων μας, ικετεύοντας υπέρ ημών προς τον Θεό, ''... Ωσαύτως δε και το Πνεύμα συμβοηθεί εις τας ασθενείας ημών, επειδή το τι να προσευχηθώμεν ως πρέπει δεν εξεύρομεν, αλλ'αυτό το Πνεύμα ικετεύει υπέρ ημών διά στεναγμών, ο δε ερευνών τας καρδίας εξεύρει τι είναι το φρόννημα του Πνεύματος, οτι κατά Θεόν ικετεύει υπέρ των αγίων ... ,, (Ρωμ. η' 26-27).

• Τον βοηθάει να φυλάξει το λόγο του Θεού. ''... την καλήν παρακαταθήκην φύλαξον δια του Πνεύματος του Αγίου του ενοικούντος εν ημίν ... ,, (Β Τιμ. α'14)

• Αγιάζει τον άνθρωπο, ''... αλλά απελούσθητε, αλλά ηγιάσθητε, αλλ'εδικαιώθητε διά του ονόματος του Κυρίου Ιησού και διά του Πνεύματος του Θεού ημών. ... ,, (Α Κορ. ς' 11).

• Διανέμει χαρίσματα ξεχωριστά αλλά και προς το συμφέρον όλης της εκκλησίας. (Α Κορ. ιβ’ 7-11), για να:

1. Υπενθυμίσει το λόγο του Θεού και να οδηγησει σε όλη την αλήθεια <<λόγος σοφίας, λόγος γνωσεως>>
2. Ενισχύσει, στηρίξει και ανορθώσει <<χάρισμα πίστεως>>
3. Θεραπεύσει από ασθένειες <<χαρίσματα ιαμάτων>>
4. Ενεργήσει θαυμάσια <<ενέργειαι θαυμάτων>>
5. Οικοδομήσει, προτρέψει, παρηγορήσει, φανερώσει κρύφια καρδιών και τα μέλλοντα να συμβούνε <<πρφητεία>>
6. Διαφυλάξει από κακούς εργάτες και ψεύτικες διδασκαλίες <<διακρίσεις πνευμάτων>>
7. Οικοδομήσει και παρηγορήσει <<είδη γλωσσών – ερμηνεια γλωσσών>> Καθιστώντας τους πιστούς οικονόμους της πολυειδούς χάριτος του Θεού, (Α Πετ. δ’ 10).

• Διακονεί <<υπηρετεί>> την εκκλησία με τα ιδιαίτερα χαρίσματα που δίνει στους εργάτες του ευαγγελίου και την τελειοποιεί (Εφες. δ’ 11-12) δίνοντας:

1. Αποστόλους <<Παύλος – Βαρνάβας>> (Πραξ. ιγ’ 2)
2. Προφήτες <<Άγαβος – Ιούδας – Σίλας>> (Πραξ. ια’ 28 / κ’10-11 /ιε’ 32)
3. Ευαγγελιστές <<Φίλιππος>> (Πραξ. η’ 5-8 / κα’ 8)
4. Ποιμένες και διδασκάλους (Πραξ. κ' 28)

• Οδηγεί το έργο του Θεού με πολλή πληροφορία ’’... διότι το ευαγγέλιον ημών δεν έγινεν εις εσάς εν λόγω μόνον, αλλά και εν δυνάμει και εν Πνεύματι Αγίω και εν πληροφορία πολλή... ,, (Α Θεσσαλ. α’ 5), είτε εμποδίζοντας τους εργάτες από διάφορες ενέργειες, είτε φανερώνοντας και αποκαλύπτοντας το σχέδιο του Θεού (Πραξ. ις’ 6-10).

• Θα απολυτρώσει τελικά το λαό του Θεού με την αρπαγή της εκκλησίας, ’’... και μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιον του Θεού, με το οποίον εσφραγίσθητε δια την ημέρα της απολυτρώσεως ... ,, (Εφες. δ’ 30). Βεβαιίως η σωστή χρήση και καλή λειτουργία των χαρισμάτων και η ολοκλήρωση του έργου του Θεού στη ζωή των πιστών προυποθέτουν την ταπεινοφροσύνη ’’... Ο Θεός αντιτάσσεται εις τους υπερηφάνους... ,, (Α Πέτ. ε’ 5), την αφιέρωση και την πλήρη υποταγή τους στο άγιο θέλημά του, επειδή , ’’... Όσοι διοικούνται υπό του Πνεύματος του Θεού, ούτοι είναι υιοί του Θεού ... ,, (Ρωμ. η’ 14).