Ένα ερώτημα μπροστά στο οποίο πολλοί άνθρωποι μένουν αδιάφοροι και η αιτία αυτής της αδιαφορίας είναι ότι ο άνθρωπος έχει στρέψει το ενδιαφέρον του σε οποιοδήποτε άλλο θέμα εκτός από το πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Ο Θεός μέσω του προφήτου Ιερεμία εκφράζει την έκπληξή Του και την απορία Του για αυτά που βλέπει να εργάζεται ο άνθρωπος και για τις αποφάσεις που παίρνει. Έχει εγκαταλείψει ο άνθρωπος τον Θεό, την πηγή της ζωής και ασχολείται με την ματαιότητα με τα επίγεια (Ιερ.β 12/13). Και αυτό γιατί εμπιστεύτηκε τον εαυτό του τις γνώσεις του τις ικανότητές του ότι μπορεί με τα έργα του και με την δικαιοσύνη του να ευαρεστήσει τον Θεό και μία μέρα να ζήσει αιώνια μαζί του (Ρωμ.ι 2/3).
Όμως ο άνθρωπος εάν δεν γνωρίσει την διδασκαλία την αληθινή που μας δόθηκε από τον Ιησού Χριστό και δεν την αποδεχθεί ώστε να την εφαρμόσει στην ζωή του ποτέ δεν θα μπορέσει να ευαρεστήσει τον Θεό και να ζήσει αιώνια μαζί του. Ποτέ δεν θα γνωρίσει την δικαιοσύνη του Θεού. Ποτέ δεν θα μάθει τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός δικαιώνει τον άνθρωπο ώστε να μπορεί να ζήσει πλέον στην παρουσία Του. Να ζει την βασιλεία Του από τώρα που είναι εδώ στη γη.
Αυτά που δίδαξε ο Χριστός στον Νικόδημο (Ιωαν.γ 1/21) έχουμε και σήμερα ανάγκη να διδαχθούμε, να μάθουμε για την βασιλεία του Θεού για την αγάπη Του για το σχέδιο της σωτηρίας των ψυχών μας.
Η αγάπη Του σχεδίασε την σωτηρία του ανθρώπου και το σχέδιο αυτό μπήκε σε εφαρμογή με την αποστολή του Υιού Του Ιησού Χριστού στη γη σαν άνθρωπος (Ιωαν.γ 17).
Με την διδασκαλία της αλήθειας και τις ευεργεσίες Του φανέρωσε τους σκοπούς του Θεού για τον άνθρωπο (Ιωαν.γ 16). Όμως την μαρτυρία Του αυτή πολλοί από τους ανθρώπους δεν την αποδέχτηκαν και δεν την αποδέχονται μέχρι και σήμερα γιατί ασχολούνται με τα δικά τους έργα τα πονηρά και φαύλα (Ιωαν.γ 19/20), με την δική τους δικαιοσύνη, η οποία έγινε και αιτία να σταυρωθεί ο Χριστός.
Εκεί επάνω στον σταυρό ο Χριστός κατήργησε την έχθρα που είχε δημιουργηθεί εξ αιτίας των αμαρτιών μας (Εφεσ.β 13/18). Είμασταν εχθροί του Θεού (Ρωμ.ε 8/10). Οι αμαρτίες μας και η πλήρη ανυπακοή μας στο θέλημά Του έγιναν αιτία να παραδοθεί ο Χριστός (Ρωμ.δ 25) στον θάνατο. Έγινε ο πασχαλινός αμνός του Θεού που θυσιάστηκε υπέρ ημών (Κορ.Α ε 7) για την δική μας σωτηρία. Έγινε ο Χριστός κατάρα υπέρ ημών για να μας καταστήσει δίκαιους ενώπιον του Θεού (Γαλ.γ 10/13).
Όμως ο θάνατος δεν μπόρεσε να κυριαρχήσει επάνω Του γιατί ήταν αναμάρτητος. Για αυτόν τον λόγο ανέστη και εκ των νεκρών προς δικαίωσή μας (Ρωμ.δ 25).
Με τον θάνατό Του κατήργησε τον έχοντα το κράτος του θανάτου (Εβρ.β 14), την εξουσία του διαβόλου που ασκεί στον άνθρωπο μέσα από τα έργα της σαρκός (Γαλ.ε 19). Και τώρα ο άνθρωπος πλέον μέσω της μεσιτείας του αναστημένου Χριστού (Εβρ.ζ 25&Ιωαν.Α β 1/2) απολαμβάνει την σωτηρία του.
Η προσφορά του σώματος του Χριστού μας αγίασε και μας αγιάζει (Εβρ.ι 10). Πρόσφερε ο Χριστός το σώμα Του γιατί ήταν το θέλημα του Θεού αυτό (Εβρ.ι 9). Ας προσφέρουμε και εμείς το σώμα μας θυσία ζώσα στον Θεό (Ρωμ.ιβ 1), ας ζήσουμε και εμείς μία ζωή αγιασμού και καθαρότητας για να ευαρεστήσουμε Αυτόν που θυσιάστηκε για αυτόν τον σκοπό.
Μεγάλο το έργο της σταυρικής θυσίας του Χριστού.
Μεγάλη η ωφέλεια για εμάς τους ανθρώπους.
Έπρεπε λοιπόν να σταυρωθεί;
Και καθώς ο Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτω πρέπει να υψωθή ο Υιός του ανθρώπου δια να μην απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον (Ιωαν.γ14/15).
