Θάλασσες, βουνά, εξοχικές κατοικίες και διάφοροι άλλοι δροσεροί προορισμοί αποτελούν για τους περισσότερους ανθρώπους οδούς διαφυγής από το θερινό καύμα και ανάπαυσης από την κούραση της καθημερινότητας κατά την καλοκαιρινή περίοδο. Και για τους ανθρώπους του Θεού βεβαίως ισχύουν τα προαναφερθέντα. Όμως δεν τους αρκούν εάν δεν συνοδεύονται από την παρουσία Του την αγία, αφού οι πιστοί δεν μπορούν να ξεκουραστούν και να αναπαυθούν παρά μόνο στον Ιησού Χριστό το σωτήρα τους. "‘Ελθετε προς με πάντες οι κοπιώντες και οι πεφορτισμένοι κι εγώ θέλω σας αναπαύσει’’. (Ματθαίος ια 28)
Η εκζήτηση του προσώπου του Κυρίου παραμένει αναγκαιότητα σε όλες τις χρονικές περιόδους και φυσικά και στις καλοκαιρινές διακοπές. Αυτή μόνο οδηγεί στην αληθινή αναψυχή και ξεδιψά πραγματικά τη διψασμένη ψυχή.
«Σε διψά η ψυχή μου, σε ποθεί η σαρξ μου εν γη ερήμω, ξηρά και ανύδρω» αναφωνεί ο ψαλμωδός (ξγ’ 1). «Εάν τις διψά, ας έρχεται προς εμέ και ας πίνη…… ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού» αποκρίνεται ο Ιησούς Χριστός (Ιωάννης ζ 37-38). Αυτός μας αναπαύει σε χλοερές βοσκές, αυτός μας οδηγεί σε ύδατα αναπαύσεως (ψαλμός κγ 2), αυτός ο Κύριος της δόξης είναι για μας τόπος πλατέων ποταμών και ρευμάτων (Ησαίας λγ 21).
Πού θα τον βρούμε; Εκεί που είναι πάντοτε: στην ενασχόληση με την προσευχή και τη μελέτη του λόγου του, στην κλάση του άρτου και στην κοινωνία των αγίων, ομόψυχων αδελφών, καθώς η τελευταία όχι μόνο δίνει την ευχαρίστηση της δροσιάς του Αγίου Πνεύματος αλλά εξασφαλίζει ταυτόχρονα τη μέγιστη επαγγελία που δεν είναι άλλη από την αιώνια ζωή «Ιδού τι καλόν και τι τερπνόν να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί… είναι ως η δρόσος του Αερμών η καταβαίνουσα επί τα όρη της Σιών, διότι εκεί διώρισεν ο Κύριος την ευλογίαν ζωήν έως του αιώνος» (ψαλμός ρλγ 1,3).
Καλό (πνευματικό) καλοκαίρι!
