“Η γη πενθεί, μαραίνεται, ο κόσμος ατονεί, μαραίνεται, οι υψηλοί εκ των λαών της γης είναι ητονημένοι.” Λόγοι του προφήτη Ησαΐα (κδ’ 4) γραμμένοι πριν από 2700 χρόνια περίπου, που βρίσκουν την εκπλήρωσή τους στις μέρες μας, καθώς η αδιάψευστη πραγματικότητα επιβεβαιώνει την πιστότητα των λόγων του Θεού.
«Ταλαιπωρία μου, ταλαιπωρία μου· ουαί εις εμέ· οι άπιστοι απίστως έπραξαν· ναι, οι άπιστοι πολλά απίστως έπραξαν. Φόβος και λάκκος και παγίς είναι επί σε, κάτοικε της γης. Και ο φεύγων από του ήχου του φόβου θέλει πέσει εις τον λάκκον· και ο αναβαίνων εκ μέσου του λάκκου θέλει πιασθή εις την παγίδα· διότι αι θυρίδες άνωθεν είναι ανοικταί, και τα θεμέλια της γης σείονται.» συνεχίζει η προφητεία αυτού του κεφαλαίου (εδ. 16-18)
Η ηλιακή ακτινοβολία που τόσο ευεργετική ήταν στο παρελθόν, έχει πλέον μετατραπεί σε φόβητρο, με το προστατευτικό στρώμα του όζοντος στην ατμόσφαιρα να έχει ανοίξει και το φαινόμενο του θερμοκηπίου να έχει οδηγήσει στην υπερθέρμανση του πλανήτη, στην κλιμάκωση και εντέλει στην παγίωση της κλιματικής αλλαγής. Ταυτόχρονη είναι και η διαρκώς αυξανόμενη, τόσο σε συχνότητα όσο και σε ισχύ, παγκόσμια σεισμική δραστηριότητα που σε συνδυασμό με τους υπάρχοντες και τις φήμες για επερχόμενους πολέμους, φέρνουν στο νου μας την απάντηση του Ιησού Χριστού στην ερώτηση των μαθητών του, για το ποιο είναι το σημείο της παρουσίας του και της συντέλειας του αιώνος.
«Θέλετε δε ακούσει πολέμους και φήμας πολέμων· προσέχετε μη ταραχθήτε· επειδή πάντα ταύτα πρέπει να γείνωσιν, αλλά δεν είναι έτι το τέλος. Διότι θέλει εγερθή έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, και θέλουσι γείνει πείναι και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους· πάντα δε ταύτα είναι αρχή ωδίνων.»
Οι ωδίνες, οι πόνοι της γέννας δηλαδή, έχουν όντως αρχίσει και όπως είναι γνωστό γίνονται όλο και συχνότεροι, όλο και εντονότεροι, μέχρι να φτάσουν στην κορύφωσή τους. Πρωτοφανή γεγονότα λαμβάνουν χώρα σε όλο το πρόσωπο της γης: πολύ ισχυροί σεισμοί και τσουνάμια κατά τόπους, ισχυρότατες καλοκαιρινές καταιγίδες και τυφώνες στην Ελλάδα, πρωτόγνωροι καύσωνες στην βόρεια Ευρώπη, υψηλές θερμοκρασίες και εκτεταμένες πυρκαγιές στον Αρκτικό κύκλο (Αλάσκα, Γροιλανδία, Σιβηρία)!
Σύμφωνα με περσινή έκθεση – πόρισμα αρμόδιου περιβαλλοντικού φορέα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μέχρι τα τέλη του αιώνα, τα δύο τρίτα των ευρωπαίων πολιτών θα έχουν πληγεί με τον ένα ή τον άλλον τρόπο από την κλιματική αλλαγή. Οι προβλέψεις όμως αυτές αναθεωρούνται συνεχώς προς το χειρότερο. Οι φόβοι για τα πιο εφιαλτικά σενάρια δυστυχώς θα επαληθευτούν ως αποτέλεσμα της απομάκρυνσης του ανθρώπου από τον Θεό και της συνακόλουθης ασέβειάς του προς την ίδια τη δημιουργία αρχικά, και στο τέλος ως εκδήλωση της οργής του Θεού, όπως περιγράφεται στην αποκάλυψη του Ιωάννη.
«Και η γη εμολύνθη υποκάτω των κατοίκων αυτής· διότι παρέβησαν τους νόμους, ήλλαξαν το διάταγμα, ηθέτησαν διαθήκην αιώνιον. Διά τούτο η αρά κατέφαγε την γην και οι κατοικούντες εν αυτή ηρημώθησαν·» Ησαίας κδ’ 5
Αυτή είναι η αιτία όλων των δεινών, τωρινών και επερχόμενων. Η ανθρώπινη δραστηριότητα μόλυνε και συνεχίζει να μολύνει τη γη και να την καταστρέφει ηθικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά.
Και όμως μέσα σε αυτό το δύσκολο παρόν και το ζοφερά διαγραφόμενο μέλλον, υπάρχει ελπίδα αληθινή:
«…επ' ελπίδι ότι και αυτή η κτίσις θέλει ελευθερωθή από της δουλείας της φθοράς και μεταβή εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού. Επειδή εξεύρομεν ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συναγωνιά έως του νύν· και ουχί μόνον αυτή, αλλά και αυτοί οίτινες έχομεν την απαρχήν του Πνεύματος, και ημείς αυτοί στενάζομεν εν εαυτοίς περιμένοντες την υιοθεσίαν, την απολύτρωσιν του σώματος ημών.» προς Ρωμαίους ή 21-23
Μοναδική παρηγοριά για την ανθρωπότητα, το έσχατο σημείο που ο Κύριος Ιησούς έδωσε:
«Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος.» Ματθαίος κδ’ 14
Το ευαγγέλιο κηρύττεται, η βασιλεία του Θεού ευαγγελίζεται, ας βιαστούμε να εισέλθουμε σε αυτήν.
«Επειδή λοιπόν πάντα ταύτα διαλύονται, οποίοι πρέπει να ήσθε σεις εις πολίτευμα άγιον και ευσέβειαν, προσμένοντες και σπεύδοντες εις την παρουσίαν της ημέρας του Θεού, καθ' ην οι ουρανοί πυρούμενοι θέλουσι διαλυθή και τα στοιχεία πυρακτούμενα θέλουσι χωνευθή; Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.» Πέτρου Β’ γ’ 11-13
