Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως στις ημέρες που διανύουμε συντελούνται γεγονότα κοσμοϊστορικά. Ολόκληρη η ανθρωπότητα βιώνει μια κατάσταση πρωτόγνωρη, που δεν έχει προηγούμενο στα παγκόσμια χρονικά. Ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξε, ειδικά σε καιρό ειρήνης, καθολικός σχεδόν εγκλεισμός των ανθρώπων στα σπίτια τους και μάλιστα σε επίπεδο παγκόσμιο.

Το πρωτοεμφανιζόμενο φαινόμενο της κοινωνικής απομόνωσης, ως μέσου αποφυγής της διάδοσης του ιού Covid 19, σε πρώτη φάση μας εκπλήττει δυσάρεστα καθώς μας αναγκάζει να βγούμε από τα προγράμματά μας και να αλλάξουμε καθιερωμένες πρακτικές, συνήθειες κι ενασχολήσεις. Παράλληλα η φονική δράση του ιού φοβίζει. Πολλές ανθρώπινες ζωές χάνονται, οι υπόλοιπες απειλούνται και η συνεχής αναπαραγωγή των σχετικών με το θέμα αυτό ειδήσεων, σε συνδυασμό με την επικείμενη οικονομική ύφεση επιτείνουν την ανησυχία, προκαλώντας έντονα αρνητικά συναισθήματα αγωνίας και ανασφάλειας.

Πρόκειται για μία νέα μορφή πολέμου (βιολογικού) όπως κάποιοι υποψιάζονται; Είναι ο συγκεκριμένος ιός κατασκευασμένος σε κάποιο εργαστήριο για να εξυπηρετήσει σκοπιμότητες χειραγώγησης των λαών και επιβολής απαγορεύσεων (θρησκευτικών συναθροίσεων, οικογενειακών συγκεντρώσεων και άλλων) που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν αδιανόητο να εφαρμοσθούν;  Ή είναι ένα τυχαίο συμβάν  που θα χρησιμοποιηθεί όμως για την επίτευξη των προαναφερθέντων; Όπως και να έχουν τα πράγματα το βέβαιο είναι ότι ο γεγραμμένος λόγος του Θεού εκτελείται διττά: «το μεν μυστήριο της ανομίας ήδη ενεργείται» (Β Θεσσαλονικείς β’ 7)  και άλλη μία από τις ωδίνες που ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός προανήγγειλε προστίθεται στη διαδικασία της γέννας του ερχομού του (θέλουσι γίνει πείναι και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους. Πάντα δε ταύτα είναι αρχή ωδίνων, Ματθαίος κδ’ 7-8).

Για όσους ασχολούνται με τα πράγματα του Θεού και τη μελέτη του λόγου του βρισκόμαστε αναμφισβήτητα στις έσχατες ημέρες των εσχάτων ημερών. Για τους άλλους η πραγματικότητα τουλάχιστον προβληματίζει, αλλά και για τις δύο αυτές κατηγορίες ανθρώπων ισχύει ο λόγος του Θεού: «εν ημέρα δυστυχίας σκέπτου» (Εκκλ. ζ’ 14). Η αναστολή κάθε δραστηριότητας στον τομέα της ψυχαγωγίας (παύση πολιτιστικών εκδηλώσεων, αναβολή ή και ματαίωση αθλητικών αγώνων και διοργανώσεων, κλείσιμο  εμπορικών καταστημάτων και νυχτερινών κέντρων) και η ταυτόχρονη αναγκαστική παραμονή στο σπίτι, καθιστά τη ζωή των κοσμικών ανθρώπων άκρως ανιαρή και καταθλιπτική. Αλλά και για τους ανθρώπους του Θεού η, προσωρινή έστω, απαγόρευση όλων των συναθροίσεων τους στερεί το αναφαίρετο δικαίωμα και συνάμα τη μεγάλη ευλογία του εκκλησιασμού τους με τα υπόλοιπα μέλη του σώματος του Χριστού. Ένα εύλογο ερώτημα θα πρέπει να εγερθεί μέσα σε όλους μας: Γιατί  αυτή η τόσο δυσάρεστη εξέλιξη;

Ποια μπορεί να είναι η αιτία γι’ αυτή την τόσο απρόσμενα άσχημη κατάσταση;

Περισσότερα: Έλθετε κι ας επιστρέψωμεν προς τον Κύριον