Ο Απ. Ιάκωβος αναφέρεται στην επιστολή του για τους ανθρώπους εκείνους που ενώ εργάσθηκαν, θερίζοντας τα χωράφια των πλουσίων, δεν έλαβαν τον μισθό τους, την ανταμοιβή του κόπου τους.

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι η κάθε εργασία το κάθε έργο έχει ένα κόστος μία αξία, μία τιμή, που αποτιμάται και αποδίδεται.

Είτε χειρωνακτική είναι μία εργασία είτε πνευματική απαιτείται κόπος και προσπάθεια. Και κάθε κόπος αμείβεται (Παροιμ.14:23).Αυτό είναι και το δίκαιο κατά τον Λόγο του Θεού.

Ο άνθρωπος λοιπόν γνωρίζει στη ζωή αυτή την σχέση μεταξύ εργασίας και μισθού. Για τον λόγο αυτόν και προσφέρει τον εαυτό του, τις γνώσεις του, τον χρόνο του, με σκοπό να ανταμειφθεί.

Εργάζεται για να ανταμειφθεί και όπως στα υλικά αυτή η σχέση καθορίζεται με νόμο, έτσι και στα πνευματικά υπάρχει ο ανάλογος νόμος εργασίας και ανταμοιβής (Ρωμ.6:23).

Εργάζεσθε, μη δια την τροφήν την φθειρομένην, αλλά δια την τροφήν την μένουσαν εις ζωήν αιώνιον,......(Ιωάν.6:27) είπε ο Χριστός στον όχλο. Η εργασία αυτή η πνευματική αφορά την σχέση του ανθρώπου με τον Χριστό. Μία σχέση εμπιστοσύνης και πιστότητας (να πιστεύετε εις τούτον τον οποίον εκείνος απέστειλε (Ιωάν.6:29) και η ανταμοιβή είναι μεγάλη από μέρους του Θεού. Ζωή αιώνια.

Περισσότερα: Η πληρωμένη ανταμοιβή και το απλήρωτο χρέος