Θα διανύσουμε φέτος, αν θέλει ο Θεός, το δισχιολοστό δεκατοπέμπτο έτος από τη γέννηση του Χριστού, το Υιού του Θεού ως ανθρώπου αφού «Ότε όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου εξαπέστειλε ο Θεός τον Υιόν αυτού όστις εγεννήθη υπό γυναικός και υπετάγη εις τον νόμον» (Γαλάτες δ΄4) και «εν ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ο Θεός ελάλησε προς ημάς δια του Υιού τον οποίον έθεσε κληρονόμον πάντων, δια του οποίου έκαμε και τους αιώνας» (Εβραίους α΄2).
Πραγματικά αυτός που έφτιαξε το χρόνο μπήκε για λίγο μέσα στο χρόνο για να εκτελέσει το θαυμαστό του έργο. «Πνεύμα Κυρίου είναι επ΄εμέ, δια τούτο με έχρισε, με απέστειλε δια να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, δια να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν, και προς τους τυφλούς ανάβλεψιν, να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία, δια να κηρύξω ευπρόσδεκτον Κυρίου ενιαυτόν».