Είναι αλήθεια ότι σε κάθε περίσταση της κοινωνικής ή της ατομικής ζωής παρέχεται αντίστοιχα η δυνατότητα είτε στην κοινωνία ευρύτερα είτε στον καθένα μας ξεχωριστά να αναδείξουμε την πνευματική και ψυχική μας κατάρτιση και καλλιέργεια. 

Η προσφυγική κρίση που έπληξε πρωτίστως τη Συρία, αλλά και το Αφγανιστάν, και της οποίας η χώρα μας έγινε σε μεγάλο βαθμό αποδέκτης, είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να φανερώσουμε την αλληλεγγύη που οφείλουμε τόσο ως άνθρωποι και πολύ περισσότερο ως χριστιανοί.

Παρά το γεγονός ότι οι Έλληνες είναι, ως γνωστόν, ένας παραδοσιακά φιλόξενος και ζεστός λαός, διάφορες εθνοτικές και θρησκευτικές προκαταλήψεις ενδέχεται να οδηγήσουν ορισμένα άτομα ή και κοινωνικές ομάδες από μια απλά παθητική στάση και αδιαφορία απέναντι στους πρόσφυγες, έως και την εκδήλωση ακόμη και εχθρικών συμπεριφορών εναντίον τους, εντείνοντας έτσι τα φαινόμενα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.

Ο Θεός όμως, Θεός όλων των εθνών καθώς είναι, φανερώνει μέσα από το λόγο του όχι μόνο την αντίθεσή του σε τέτοιου είδους ενέργειες, αλλά και την ειδική μέριμνα και πρόνοιά του για τους ξένους λέγοντας από την Παλαιά Διαθήκη ακόμη : 

«Ξένον δε θέλεις κακοποιήσει ουδέ θέλεις καταδυναστεύσει αυτόν, διότι σεις γνωρίζετε την ψυχή του ξένου, επειδή ξένοι εστάθητε εν τη γη της Αιγύπτου» (Έξοδος κβ΄21-κγ΄9).

«Και εάν τις ξένος παροική μετά σου εν τη γη υμών, δεν θέλετε θλίψει αυτόν’ o ξένος ο παροικών με σας, θέλει είσθαι εις εσάς ως ο αυτόχθων, και θέλεις αγαπά αυτόν ως σεαυτόν’ διότι ξένοι εστάθητε εν γη Αιγύπτου.  Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σας.  (Λευιτικόν ιθ΄33-34). 

«Ο Θεός …. αγαπών τον ξένον δίδων εις αυτόν τροφήν και ενδύματα.  Αγαπάτε λοιπόν τον ξένον διότι σεις εστάθητε ξένοι εν τη γη της Αιγύπτου» (Δευτερονόμιον ι΄18-19).

 Κανενός είδους κακομεταχείριση ή εκμετάλλευση των ξένων, όπως διαφαίνεται από τα παραπάνω εδάφια, δεν είναι επιτρεπτή. Αντιθέτως προβάλλεται η ανάγκη τόσο για την υλική όσο και για την ψυχολογική τους στήριξη και συμπαράσταση και την όσο το δυνατόν πιο άνετη διαμονή και αξιοπρεπή διαβίωσή τους.

Περισσότερα: Ξένος ήμην και με εφιλοξενήσατε